مرحوم پیراینده در هنرستان صنعتی تهران، معلم عبدالله جاسبی بوده، وی خاطرات آن زمان را چنین بازگو می‌کند:
اولین آشنایی من با آقای دکتر جاسبی در سن ۱۲یا ۱۳ سالگی ایشان بود که در کلاس اول هنرستان صنعتی تهران مشغول تحصیل بودند.
ایشان مشغول تحصیل و هنرجوئی در رشته صنایع چوب شدند و من آن موقع هنرآموز در هنرستان تهران بودم و معمولاً در ابتدای سال از هر کلاس که با آن درس داشتم، برای خودم دو دفتر یادداشت تهیه می‌کردم، یک دفتر مربوط به وضع خانوادگی هنرجو بود که پدر او چه کاره است؟ وضع مالی و اخلاقی و دینی آن خانواده چگونه است؟ و یک دفتر مربوط به وضع تحصیلی هنرجو بود در زمانیکه من با او درس داشتم.
با این دو دفتر به وضع خانوادگی، اخلاقی، معیشتی و درسی هنرجو آگاهی پیدا می‌کردم و از هنرجو براساس وضع داخلی و معشیتی او در حد امکاناتی که داشت، همیشه انتظار داشتم. شاید یکی از وظایف هر معلم این است که بتواند از وضع داخلی خانواده شاگرد خویش آگاه شود و تا اندازه‌ای که بتواند در جهت رفع مشکلات خانواده شاگردش کمک کند. از این رو همان سال اولی که آقای جاسبی در هنرستان مشغول شد با اطلاعاتی که پیدا کردم، ایشان و خانواده ایشان را یک خانواده دینی و معتقد به مسائل دینی یافتم.
آقای جاسبی شش سال در هنرستان تهران مشغول تحصیل بودند تا این‌که دیپلم فنی خود را از هنرستان صنعتی تهران گرفتند و در امتحانات دانشگاه علم و صنعت (هنرسرای عالی آن‌زمان) برای ادامه تحصیل همان رشته قبول شدند و در ۱۸ یا ۱۹ سالگی وارد دانشگاه علم و صنعت شده و مشغول ادامه تحصیل شدند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۲/۱۲ - شناسه مطلب: ۱۰۵۸
